Tegenstrijdige signalen: leesvaardigheid daalt, boekenconsumptie stijgt

Het is een zorgelijke realiteit: de leesvaardigheid van Nederlandse jongeren staat onder druk. Tegelijkertijd vertonen jongeren de afgelopen vijf jaar een stijgende trend in het aantal gelezen boeken. Hoe valt deze paradox te verklaren? Een artikel van Nemo Kennislink werpt een kritische blik op de situatie en onderzoekt de staat van onlezing.

Eind vorig jaar werden de resultaten gepubliceerd van het wereldwijde PISA-onderzoek, waarin de prestaties van 15-jarige leerlingen op het gebied van wiskunde, lezen en natuurwetenschappen werden beoordeeld. Opvallend was dat Nederlandse jongeren dramatisch lage scores behaalden op leesvaardigheid, zelfs onder het Europese gemiddelde. De media speculeerden druk over mogelijke oorzaken, variërend van toenemende digitalisering tot de invulling van het schoolvak Nederlands.

Een diepgaand wetenschappelijk onderzoek naar de oorzaken van de slechte leesprestaties ontbreekt echter nog. Jeroen Dera, onderzoeker aan de Radboud Universiteit, biedt enkele mogelijke verklaringen aan. Een veelgenoemde hypothese is dat Nederlandse scholen te weinig nadruk leggen op 'diep lezen', waardoor leerlingen moeite hebben met het begrijpen van complexe teksten. Ook speelt de dalende leescultuur in Nederland een rol, versterkt door de sluiting van bibliotheken en boekhandels tijdens de coronapandemie.

Terwijl de leesvaardigheid van Nederlandse jongeren achteruitgaat, tonen consumentenonderzoeken aan dat zij juist meer boeken lezen, zij het vaak in het Engels. Dit roept de vraag op of het gesteld is met de Engelse leesvaardigheid van jongeren. Het lijkt echter dat de boeken die zij lezen vaak formulefictie zijn, met weinig rijke taal. Dit staat in contrast met het diep lezen dat cruciaal is voor de ontwikkeling van leesvaardigheid en wereldbeeld.

Het artikel wijst op een mogelijke relatie tussen digitalisering en de afname van diep lezen bij jongeren. Ondanks deze zorgen blijft Eliane Segers, hoogleraar Leren en Technologie aan de Radboud Universiteit, optimistisch over de mogelijkheden van digitale leesvormen. Ze benadrukt echter het belang van het creëren van een context die diep lezen bevordert, vrij van afleidingen zoals smartphones.

De paradoxale situatie van toenemende boekenconsumptie en dalende leesvaardigheid vraagt om een diepgaande analyse. Het artikel van EenVandaag biedt inzicht in deze complexe kwestie en werpt licht op mogelijke oplossingen voor het terugdringen van onlezing in Nederland. Voor meer informatie, lees het originele artikel [hier](link naar origineel artikel).

Vorige
Vorige

Waarom blinken Estse leerlingen uit in leesvaardigheid?

Volgende
Volgende

Opinie: beter onderwijs begint aan de pabo